روش‌های شغلی معمول به‌واسطه تغییر فناوری، به‌سرعت در حال ادغام شدن هستند. اینترنت و دیگر فناوری‌ها، این امکان را به‌وجود آورده است که کارهای گروهی بدون محدودیت جغرافیایی، سازماندهی شوند. چنین شیوه‌ای از کار توزیع شده، که به‌مدد فناوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی ممکن شده است، با عنوان کلی دورکاری شهرت یافته است.
هدف از این تحقیق شناسایی و بررسی عوامل موفقیت دورکاری در سازمان کار و امور اجتماعی می‌باشد. این پژوهش بر مبنای نه فرضیه بنا شده است که سه عامل حمایت، ارتباطات و اعتماد را در سه سطح مدیریت، سازمانی و فردی مورد بررسی قرار می‌دهد. با استفاده از روش تحقیق توصیفی-پیمایشی نمونه‌ای متشکل از 92 نفر از کارکنان با استفاده از آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق با استفاده از روش مطالعات ساختاری حاکی از عدم تاثیر متغیر حمایت سازمانی و حمایت مدیریت و تاثیر سایر متغیرها است. در پایان، بر اساس یافته‌های تحقیق پیشنهاداتی ارائه شده است.
)