هدف اصلی این تحقیق، بررسی رابطه علی ویژگیهای شخصیتی (برونگرایی، روان رنجورخویی) و استرس شغلی پرستاران و تعیین نقش تعدیلکننده هوش هیجانی در رابطه این دو متغیر است. در همین راستا، تعداد 214 پرستار بیمارستان لبافینژاد بهعنوان جامعه آماری انتخاب و 138 نفر از آنها بهعنوان نمونه انتخاب شدند. تحقیق حاضر از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی است که از ابزار پرسشنامه برای جمعآوری اطلاعات استفاده شده است. در این پژوهش جهت تحلیل دادهها، از آزمون همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه میان مؤلفههای تحقیق و از مدل معادلات ساختاری برای تأیید یا عدم تأیید رابطه علی بین متغیرها استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین متغیرهای مستقل مدل (روان رنجورخویی، برونگرایی) با متغیر وابسته استرس شغلی رابطه وجود دارد. این رابطه در خصوص روان رنجورخویی مثبت بوده و با برونگرایی منفی و مستقیم بوده است. همچنین با بررسی اثر تعدیلکنندگی متغیر هوش هیجانی مشخص شد؛ این متغیر در ارتباط با دو متغیر روان رنجورخویی و برونگرایی دارای اثر تعدیلکنندگی است.