یکی از اساسیترین فعالیتهای وزارت آموزش و پرورش و انجمن اولیاء و مربیان، افزایش مشارکت اولیاء در امور مدارس است. تحقیق حاضر بهبررسی میزان مشارکت اولیاء در فرایند تحصیلی دانشآموزان و ارائه راهکارهای عملی برای افزایش آن میپردازد تا از این طریق، علل کاهش مشارکت اولیاء در امور تحصیلی فرزندانشان مشخص گردد. جامعه آماری این تحقیق، کلیه مدیران و والدین شهرستان ملکان میباشد. بهمنظور انجام این پژوهش از کل والدین دانشآموزان، تعداد 360 نفر و از کل مدیران، تعداد 173 نفر براساس روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب گردید. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه محققساختهای است که بهمشارکت در امور مدارس میپردازد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روشهای "تی استیودنت" ، "کای دو" و "ضریب پیرسون" استفاده شده است. نتایج حاصله از این پژوهش نشان داد که؛ بین مشخصات دموگرافیک والدین (بهجز عامل جنسیت) و عدمآگاهی اولیاء از مزایای مشارکت، عدمآگاهی اولیاء از حقوق خویش در قبال فرزندان و مدرسه، نگرش سنتی مدیران نسبت به اداره مدرسه، عملکرد مسئولین حوزه ستادی و مدرسه و میزان مشارکت آنان در امور تحصیلی فرزندانشان رابطه وجود دارد. با توجه بهنتایج بهدست آمده، وزارت آموزش و پرورش و انجمن اولیاء و مربیان باید با پربارتر کردن کلاسهای آموزش خانواده از طریق استفاده از نیروهای متخصص و آموزشدیده، عملیکردن نظرات اولیاء در مدارس، برخورد دوستانه و محترمانه با والدین و توجه به نیازهای مخاطبان، ارتباط خود را با والدین بیشتر نماید.