هدف از این پژوهش، بررسی رابطه رهبری معنوی و درگیری شغلی در میان کارکنان دانشگاه کردستان بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. با استفاده از شیوه نمونهگیری تصادفی، نمونهای به حجم 116 نفر از کارکنان انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد رهبری معنوی و درگیری شغلی استفاده شد. پایایی دو پرسشنامه رهبری معنوی و درگیری شغلی با استناد به ضریب آلفای کرونباخ، به ترتیب 91/. و 80/. گزارش شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون t تک نمونهای، آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان صورت گرفت. نتایج نشان داد که وضعیت رهبری معنوی در دانشگاه کردستان در سطح بالاتر از متوسط و میزان درگیری شغلی کارکنان در سطح متوسط بود. بین رهبری معنوی و درگیری شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. همچنین مشخص شد که اگرچه ترکیبی از مؤلفههای رهبری معنوی میتوانند نقش معنیداری در پیشبینی درگیری شغلی داشته باشند، اما به استثنای مؤلفهی ایمان و امید در کار، هیچیک از مؤلفههای دیگر نمیتوانند به تنهایی اثر رگرسیونی معنیداری بر درگیری شغلی کارکنان داشته باشند.