هدف این تحقیق بررسی تطبیقی کارمندیابی الکترونیک در ایران و ترکیه است و وبسایت 100 سازمان نمونه ایرانی با وبسایت 100 سازمان نمونه ترکیهای مقایسه میشوند. در نگاهی دیگر، وبسایتهای این سازمانها مورد تحلیلمحتوا قرار گرفتهاند. این مقایسه براساس چند مقوله مانند (آگهی، پرکردن فرم، سیاست و اقدامات، چشمانداز و موارد دیگر) صورت گرفته است. نتایج این موضوع را آشکار میسازد که ترکیه بیشتر از ایران در زمینه کارمندیابی الکترونیک فعالیت دارد و تعداد بیشتری از سازمانهای آن در وبسایت خود بخشی را تحت عنوان مدیریت منابع انسانی که شامل پر کردن فرم برای استخدام است را دارا میباشند. نتایج بیانگر این موضوع است که 64% سازمانهای ایرانی دارای بخشی از کارمندیابی الکترونیک (از طیفی از کم تا زیاد) بودند و در مقابل 67% سازمانهای ترکیهای دارای بخشی از کارمندیابی الکترونیک (در طیفی از کم تا زیاد) بودند. این نکته قابل درک است که 36% سازمانهای ایرانی و33% سازمانهای ترکیهای دارای هیچ بخشی از کارمندیابی الکترونیک نبودند. البته این آمار مربوط به وبسایت خود سازمان است.
)