1- ابطحى، س.ح. و منتظرى، م.،1386 . مدیریت مبتنى بر شایستگى و نقش آن در مدیریت منابع انسانى. فصلنامه مطالعات مدیریت، ش 57 ، صص 1.
2- ابوالعلایى، ب. و غفارى، ع.، 1386 . مدیران آینده، . انتشارات سازمان مدیریت صنعتى، چ.
3- ابیلى، خ.، 1376 . طراحى مدل توسعه و پرورش مدیران میانى صنعت نفت تهران. فصلنامه انجمن
پژوه شهاى آموزشى ایران، سال اول، شماره اول، ص 70.
4- درگاهى، ح.، علیپور فلاح پسند، م. ح. و حیدرى قره بلاغ، ه.، 1389 . ارائه مدل شایستگى در توسعه منابع انسانى، راهبرد یاس، ش 23 ، صص 11.
5- Abrams, L.C. Cross, R , Lesser, E , Levin, D.Z. Nurturing Interpersonal Trust in Knowledge – Sharing Networks. Acadmy of Management Executive. 17. Pp 64- 77.
6- . Bourgault, J., Charih, M., Maltais,D. and Rouillard, L., 2006. Hypotheses concerning the prevalence of competencies among government executives , according to three organizational variables .Public Management,(pp89).
7- Boydell, T. and Leary, M., 1989.Definition of competence and Its Origin,cluster of competencies. Individual andOrganization Development Consultants Ltd.19. Dulewicz, V., 1989. Assessmentcenters as the route to competence. Public Personnel Management, 21(11), pp. 9-56.
8- Bower, J.L. Management Resource Allocation Process, Harvard Business School Press. Pp 297.
9- Li H, Zhang Y. The role of managers’ political networking and functional experience in new
venture performance: Evidence from China’s transition economy. Strategic Management 1. Journal. 2007;28(8):791–804.
)